عوامل موثر بر ارزش تولیدات در صنایع غذایی و آشامیدنی ایران

هدف اصلی این پژوهش بررسی تاثیر مصرف انرژی بر ارزش تولیدات زیر بخش‌های صنعتی در صنایع غذایی و آشامیدنی ایران طی سال‌های 1388-1374 است. برای این منظور از رهیافت اقتصادسنجی پویا، مبتنی بر روش گشتاورهای تعمیم یافته(GMM) در داده‌های تابلویی که اثرات پویای متغیر وابسته را در طول زمان حفظ می‌کند، استفاده شده است. نتایج حاصل از تخمین مدل نشان می‌دهد که متغیرهای مصرف انرژی، سرمایه گذاری و بهره‌وری نیروی کار، تاثیر مثبت و معنی‌دار بر ارزش تولیدات زیربخش‌های صنایع غذایی و آشامیدنی ایران داشته و در این بین اثر مصرف انرژی قابل ملاحظه می‌باشد. از این رو مهم‌ترین توصیه سیاستی این مطالعه آن است که مدیران و برنامه‌ریزان اقتصادی فعال در صنایع غذایی و آشامیدنی ایران، از طریق اعمال سیاست‌های مصرف بهینه انرژی، امکان صرفه جویی در مصرف انرژی و به‌کارگیری آن در ظرفیت‌های رها شده و یا راه‌اندازی خطوط جدید تولید را ایجاد و موجبات تقویت و ارتقای ارزش تولیدات در این بخش را فراهم نمایند. علاوه بر این افزایش حجم سرمایه‌گذاری در صنایع غذایی و آشامیدنی و اتخاذ سیاست‌های مناسب به منظور ارتقاء بهره‌وری نیروی کار، نظیر آموزش حین خدمت و افزایش انگیزش های شغلی می‌تواند زمینه‌ افزایش ارزش تولیدات را در صنایع غذایی و آشامیدنی ایران فراهم نماید.